2x zo zwaar, 2x zo langzaam

Het is natuurlijker een stuk persoonlijker om een foto van je hoofd bij een blog te zetten.

Maar niet voor mij vandaag. Misschien flauw, maar ik ga geen foto posten van een ontploft hoofd om 7:30 uur in de ochtend. Daar kom je misschien mee weg als je in de twintig bent, maar niet als je 47 bent. Zo ijdel ben ik dan wel.

Vandaag wil ik het hebben over hoe je menstruatie enorme roet in het eten kan gooien als je lekker op dreef bent. Je bent er klaar mee dat je al een tijdje niet meer lekker in je vel zit.

Je pakt je eetpatroon aan en je gaat lekker bewegen. Je voelt je fit en energiek en je gewicht gaat omlaag.

Maar dan word je ongesteld. Je voelt je niet meer fit en energiek en de weegschaal geeft ineens weer meer gewicht aan. Godver! Alle moeite voor niks! Maar dat is niet waar.

Het onderwerp voor deze blog kwam bij mij op toen ik me zwoegend langs de Bert Haanstrakade voortbewoog.

Dacht ik een week geleden nog ‘hey ben ik er nu al? ‘Nou dan doe ik nog een rondje’.

Nu voelde ik me alsof ik al een half jaar nul komma nul aan beweging had gedaan.

Ik voelde me twee keer zo zwaar en ik ging ook twee keer zo langzaam.

Ongesteld zijn betekent vocht vasthouden en op hol geslagen hormonen.

Dat van die hormonen merk je aan je buitenkant (ik in ieder geval wel) aan je humeur en aan je binnenkant hebben je hormonen ineens geen zin om zich met je stofwisseling bezig te houden. Ze zijn zelf ook ongesteld haha, nergens zin in.

Ik vertel dit omdat mijn cliënten hier natuurlijk ook mee te maken hebben.

Ze gaan 3 weken hartstikke lekker en dan ineens voelen ze zich opgeblazen en konden ze moeilijker (zeg maar gerust geen) nee zeggen tegen alles wat ze in de kast vinden en nog enigszins eetbaar is. De weegschaal geeft ineens een hoger vetpercentage aan, wat helemaal niet past in de lijn die ze de weken daarvoor hebben neergezet.

Dat overkomt ze tijdens een 12 weken programma, helaas maar waar, een paar keer.

Vaak zie ik al op de weegschaal een hele andere meting dan wat ik gewend ben bij deze cliënt. Ik vraag dan of ze binnenkort ongesteld moeten worden en het antwoord is bijna altijd ja. De keer dat het antwoord nee is zijn ze gewoon even van het padje geweest. Dat kan ook gebeuren (maar niet te vaak natuurlijk!)

Ik vertel ze dan dat ze rond deze periode een beetje met hun eigen flow mee moeten gaan, het gewoon moeten accepteren.

Want hoe meer je vecht tegen je innerlijke behoefte aan chocolade, hoe erger het wordt. Je kunt dan beter in de supermarkt een bescheiden chocoladereep kopen (al wil je het liefst een Tony Chocolonely karamel zeezout) en daar thuis van genieten dan het oude Sint Maartensnoep van je kinderen opeten dat ergens achterin de kast ligt.

En daar dan achteraf weer sacherijnig over zijn.

Na een paar dagen is de ergste storm alweer gaan liggen. Je hormonen gedragen zich weer (redelijk) normaal en je houdt ook geen vocht meer vast.

Het hoort er gewoon bij en ik zie altijd dat het gewicht en het vetpercentage weer lager is als voordat de menstruatie begon. Accepteren en doorgaan!

Trouwens, vrouwen die middenin de menopauze zitten en afvallen hebben het vaker moeilijk. Maar ook voor hen is het echt mogelijk om af te vallen.

Dat heeft alleen een iets andere aanpak nodig. In een ander blog zal ik dieper op dit onderwerp ingaan.

Wil jij afvallen, aankomen of je energielevel verbeteren op een gezonde manier? Zie je even door de bomen het bos niet waar je moet beginnen? Maak gewoon een afspraak voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek via het contactformulier op deze website.